De wekker gaat om 06.00 uur en meteen is er actie. Laatste dingen inpakken en regelen en dan op pad. Helaas moeten we een korte tussenstop maken bij de lokale 4x4 shop. Gister hebben we een nieuwe navigatie gekocht maar Bert krijgt hem niet aan de praat. Dat kan natuurlijk niet. Hij heeft gisteravond tot 23.00 eraan gewerkt maar het ding doet het gewoon niet. Om 08.00 gaat de zaak open en om 07.55 uur staan we voor de deur. De verkoper is meteen bereid om te helpen en om 08.15 uur rijden we weg met een werkende navigatie. Een beveiligingsvoorzorg van de fabrikant. We hadden van onze vrienden een kaartje gekregen met alle 4x4 routes van Afrika maar de fabrikant wil dat je een nieuwe koopt. Big business. Nieuw kaartje en we kunnen gaan.

De reis naar de grens met Zimbabwe verloopt voorspoedig. Het is mooi weer en er is geen groot oponthoud.

Bij de grens begint het spel van kalm en koel blijven en je niet laten gek maken door allerlei mensen die je willen “helpen”. Hulp betekend in dit geval dat ze dingen voor je regelen die jezelf prima kunt regelen maar daar exorbitant veel geld voor vragen.

Eerst verlaat je Zuid-Afrika, je moet naar de douane en naar emigratie en wat vooral belangrijk is, is dat je alle stempeltjes haalt. In Afrika zijn ze gek op stempeltjes. Niks digitaal gewoon een stempel en ouderwets carbonpapier. Dat werkt het beste, zeggen zij.

De rij bij de grens kun je vergelijken met een dagje Efteling, je komt aan bij de Droomvlucht en de rij is zo lang dat je meteen weer om wilt draaien, maar ja…. dat is geen optie. De rij lijkt eindeloos en iedereen staat of zit geduldig te wachten. Het is een kleurrijke bonte stoet.

De dames sluiten achter aan en de heren gaan kijken of er niet iets te regelen valt. Na enkele minuten worden we geroepen. De heren zien een kans, we moeten gewoon aansluiten bij een rij en doen alsof we daar horen. En inderdaad het werkt, binnen de kortste keren hebben we de benodigde documenten en stempeltjes en kunnen we Zuid-Afrika verlaten. Zeer mistroostige rit. Je verlaat het land en gaat via Niemandsland, over een brug die naar de volgende grenspost. De voetgangers lopen via een brug die afgezet is met prikkeldraad naar de volgende grenspost. Hier willen mensen ons graag helpen en we moeten ze echt van ons afslaan als horloge verkopers. De dames sluiten weer aan bij de rij voor “Droomvlucht” en de heren gaan polshoogte nemen. Ook hier worden we weer naar enkele minuten geroepen. We mogen naar een bepaald loket en daar worden we geholpen. We moeten onze paspoorten inleveren voor het visum en ondertussen gaan de mannen de auto invoeren en allerlei belastingen regelen. Wij rijden met een huurauto daar moeten we een extra verzekering voor afsluiten. Dit is voor allerlei mensen weer een uitgelezen kans om je “te helpen” lees geld af troggelen. Het is een welbekend verschijnsel maar de regering en politie doet er niks aan, behalve je waarschuwen. Uiteindelijk hebben we geen keuze en moeten het door een “mannetje” laten doen die volgends de douna beambte geaccriditeerd was om het te doen. Kost een sloot met dollars maar we zijn verzekerd en dat is belangrijk. Nadat we alle papiertjes en stempeltjes hebben gehaald, op naar de politie…weer een schemerig kantoortje met alleen een tafel en een dame, zonder uniform die je papieren bekijkt en het goed keurt.

Volgende stap stukje rijden met de auto, parkeren, papiertje inleveren en je mag weer verder. Dit herhaalt zich zo’n 3 x en we zijn in Zimbabwe.

Uiteindelijk is het dus nog best soepel verlopen. Dit is niet altijd voor iedereen zo. We ontmoeten een Belgisch gezin dat “hulp” geaccepteerd heeft van een mannetje en $250 kwijt was omdat het mannetje zich snel uit de voeten maakte.

Snel naar onze eerste camping.

We arriveren lekker vroeg en zetten snel kamp op. Biertje, wijntje en vuurtje.

Ja dan is de vakantie begonnen. Vroeg naar bed want morgen zon’n 5 uur gravel road naar Gonarezhou National Park. In het oosten van Zimbabwe.

Ik schrijf dit stukje in de ochtend. De tent slaapt heerlijk en met ons eerste potje koffie en geroosterd boterhammetje hebben heerlijk in de zon ontbeten. Nachten zijn verschrikkelijk koud maar zodra de zon opkomt is het heerlijk warm. De komende dagen geen berichtjes ivm wifi.