Om 06.30 uur gaat de wekker. Vandaag hebben we een lange tocht voor de boeg. We moeten zo’n 255 km rijden over gravel. Gravel zijn gemalen dakpannen die uit worden gestrooid en aan worden gedrukt, dit kan op plekken een wasbord effect geven en is natuurlijk ook stoffig.

Op een gravel weg rij je over het algemeen zo’n 80 km per uur, tenminste dan is het comfortabel rijden.

Het is wel vermoeiend rijden omdat het nogal kan hotsen en klotsen want het is natuurlijk nooit zo mooi als asfalt.

Onze regel “In Afrika tank je als je tanken kan” gaat meteen niet op. We stoppen bij het eerste tankstation en daar is geen diesel. Op naar het tweede, ook leeg en zelfs het derde en vierde tankstation zijn leeg. Op mijn vraag; “….en wanneer is er dan diesel?” wordt gereageerd met schouderophalen. “Met deze regering, weet je dat nooit”

Onze beiden tanks zijn nog vol dus we maken ons niet meteen zorgen. Over een paar dagen zijn we in Bulawayo en dat is een grote stad waar we verwachten weer te kunnen tanken.

De gravelweg valt niet tegen en langs de weg zijn allemaal kleine dorpjes en groepjes huisjes met een hek eromheen. Alle huisjes zien er prachtig uit en iedereen erf is keurig aangeharkt of gebezemd. Dit doen ze om ongedierte te spotten. Zodra een slang of ander dier je keurig aangeharkte erf op komt kun je dat zien in het zand en ben je gewaarschuwd. Een prachtige natuurlijke oplossing.

In Afrika moet je er ook altijd rekening mee houden dat de weg, weg kan zijn. Dat overkomt ons op deze dag ook. Alleen is niet de weg, weg maar de brug. Via de rivierbedding steken we over en komen veilig aan de overkant.

Gonarezhou National Park was een verouderd park met weinig middelen. Er is iets veranderd, overal staan keurige wegwijzers en de receptie ziet er netjes uit. Het is niet druk en we kunnen een camping plek kiezen. We kiezen plek 1 met zicht op de rivier en het verst weg van alle andere gasten. We zien meteen dat er olifanten afdrukken op de plek zijn. Dit betekent dat er een olifantenpaadje loopt over onze plek naar de rivier.

We zetten ons kamp op en maken een lekker vuurtje. Een drankje bij het vuurtje met uitzicht op de rivier en het wordt langzaam donker. We horen de olifanten wel, ze snuiven en maken wat geluid maar zien ze niet. Als we gaan slapen maak ik alle ramen open van de tent zodat ik ze vannacht kan zien als ze langs komen.

De sterrenhemel hier is zo prachtig en helder dat je daarmee je omgeving goed kunt zien.

Helaas komt er die nacht geen olifant langs.

Weer een mooie dag voorbij en nog veel te gaan.