Om 06.00 uur gaat de wekker. We willen graag de zon op zien komen boven de Chilojo Cliffs.

Helaas is het een bewolkte ochtend en breekt de zon niet echt door, desalniettemin een geweldig begin van de dag.

Het luipaard dat vannacht langs is geweest maakt wel dat we zeer alert koffiedrinken en ontbijten. We blijven de omgeving scannen en ieder geluid krijgt even aandacht.

De impala’s lopen rustig om en door het kamp en de apen blijven ook op patrouille.

We pakken alles in en rijden rustig weg.

We rijden over een bochtig pad met veel struiken en boompjes met een gangetje van zo’n 30 km per uur.

De weg draait en ineens zien we een grote olifant. Hij schrikt duidelijk van ons maar wij ook van hem.

Hij is echt niet blij, hij loopt van de weg maar draait zich om blijft staan en trompettert luid.

Een zeer indrukwekkend geluid.

We blijven staan met draaiende motor en zien hem achter een bosje verdwijnen, na een minuut of 5 rijden we langzaam weer door.

De weg maakt weer een bocht en ineens komt van links de olifant op ons afgerend in volle vaart.

Wij remmen en staan stil. Bert en ik verstijven en de olifant blijft op 10 meter voor de auto stil staan. Zijn oren staan uit en hij richt zijn kop op en trompettert weer luid. Hij schudt zijn kop. Hij wil ons intimideren, en dat lukt.

Mij hartslag gaat naar zo’n 160 per minuut, ik til de camera op en schiet wat foto’s door de voorruit. De olifant kijkt nog een keer naar ons en loopt rechts van de weg af.

Godsakkers…. ik voel de adrenaline door mijn lijf gieren. Onze vrienden rijden achter ons en via de walkietalkie overleggen we even. We blijven staan en wachten weer zo’n 10 min.

Rustig trekt Bert op en we rijden stapvoets vooruit. We scannen de omgeving af en ineens zien we hem weer staan. Hij is links van de weg in het veld en kijkt naar ons.

Hij trompettert nog een keertje maar blijft staan terwijl wij rustig doorrijden.

PFFFFF, ik durf weer adem te halen en langzaam zakt mijn hartslag.

We rijden door en we blijven alert op olifanten. Gelukkig staat de rest ver van de weg en hebben we geen direct contact meer.

Bij een volgende rivier doorwading ontmoeten we 2 jonge stellen die staan te kijken naar een luipaard. Het luipaard is er niet meer maar zij vertellen dat ze leeuwen bij hun kamp hadden. Wat een mooi cadeau zou dat zijn, ik hoop dat we ze te zien krijgen.

We wisselen wat ervaringen uit en gaan weer op pad.

We zien een kudde zebra’s en buffels en nog meer impala’s en kudu’s.

We arriveren om 15.00 uur op onze kampeerplek. Weer een prachtige plek aan de rivier.

We boffen enorm, er is maar 1 plek bezet.

Het park is nog niet erg toeristisch en dat merk je onderweg. Er zijn weinig andere auto’s maar de dieren zijn ook zeer schichtig.

En de olifanten dus erg territoriaal en agressief.

Onze plek ligt aan de oever van de Runde. Het is een rotsige rivierbodem en het water staat hier laag. Tussen de rotsblokken zwemmen de nijlpaarden en krokodillen.

Gelukkig is er aan onze kant geen gras dus daar komen ze niet omhoog en de krokodillen ook.

Tijdens de borrel horen we de nijlpaarden grommen en grunten maar het is al donker dus we zien ze niet. Jammer, misschien bij de volgende kampeerplek morgen.

Even over ons avondeten. We hebben hier natuurlijk geen volledige keuken aan boord maar wel elke avond een kampvuurtje en een gaskookstel. Gisteravond hebben we op het vuurtje een heerlijk ossehaas gebakken, daarbij gepofte aardappel en een maiskolf. En we hadden heerlijke peertjes gevuld met blauwe kaas op de bbq in een bakje dat we gevouwen hadden van alufolie. Heerlijk, we eten eigenlijk elke avond wel een fantastisch maaltje. In de beiden auto’s zitten dus “koelkasten” en “vriezer” die hebben we goed gevuld voor we vertrokken en nu bedenken we elke dag wat we met de spullen in de “voorraadkast” kunnen maken.

4 creatieve smulpapen in de bush en elke avond is een culinair feestje.