Het was bewolkt toen we vanochtend wakker werden, erg jammer. Het zorgde er wel voor dat we tijd hadden voor een uitgebreid ontbijtje.

Tomaatje bakken, eitje erboven en ik een glutenvrij broodje terwijl de rest een gewoon broodje eet.

Kopje koffie erbij en wie doet ons wat?

Bert heeft alweer bij E en M onder de auto gekeken of alles nog klopt. Gister had de Defender namelijk ineens een geluid dat niet goed klonk. Metaal op metaal, dat moest even goed onderzocht worden. De kampeerplek gister was erg zanderig en toen we een plat plekje probeerden te bepalen toen kwamen wij vast te zitten in het zand. We hebben op de auto een lier, een mooi moment om die eens uit te proberen. De lier werd uitgetrokken en vast gemaakt aan de auto van E en M. Het was een zware klus voor de lier en toen we weer los waren, deed de lier het niet meer. Hij moest afkoelen werd bedacht en terwijl dat gebeurde gingen de mannen een blokje om met de Def om te kijken wat er aan de hand was.

Na 15 meter gereden te hebben, kwamen ze in de achteruit weer terug. Schokbreker was kapot. E verteld dat hij een extra schokbreker in de auto heeft. Bert zegt meteen: “dan zetten we die er toch onder”, “we moeten wel even checken we het goede gereedschap bij ons hebben”

Zogezegd, zo gedaan, het gereedschap wordt verzameld en in no time liggen de mannen onder de auto. De krik komt er niet eens aan te pas. De schokbreker is binnen 20 minuten verwisseld. Topprestatie.

De lier is voldoende afgekoeld, maar wil het niet meer doen. Er ligt dus een rol van 20 meter staaldraad op de motorkap dat niet meer naar binnen gedraaid wordt. Bert haalt alles uit elkaar en ontdekt uiteindelijk dat het in het relais-tje zit. Veel piel en prutswerk later (denk 4x zo lang als de schokbreker vervangen) werkt de lier weer.

Vanochtend is Bert dus nog even onder de auto gedoken omdat hij een ideetje had over de oorzaak van de kapotte schokbreker.

Na het ontbijt vertrekken we. Het is vrij bewolkt en niet zo warm als de afgelopen dagen.

We willen vandaag maar een klein rondje game drive rijden omdat we vanmiddag een relaxte middag willen hebben.

We rijden weer met een gangetje van 30 km per uur door het park en zien weer allerlei dieren.

Ik zie voor het eerst een waterbok, prachtig sierlijke bok met op zijn billen een witte ring, schietschijf.

We zien weer veel impala’s, kudu’s, wildebeesten, wilde zwijnen en zebra’s. We zien ook weer de nodige olifanten maar ik merk dat ik toch wel een beetje olifanten stress heb. Geleidelijk ontspan ik gedurende de rit. De olifanten zijn wat op afstand en reageren niet zo agressief als de olifanten van gister.

Hoogtepunt van de dag is toch wel dat we nijlpaarden zien. We zien ze eerst bij de dam, daar zwemmen er veel rond.

Eenmaal op de camping blijkt dat onze kampleerplek uitkijkt over de rivier en op een zandplaat liggen daar allemaal nijlpaarden te slapen. Geweldig. Ze zijn zo groot en log en lelijk dat ze eigenlijk weer mooi worden. Er liggen wat oudere nijlpaarden maar ook wat kleintjes. Ze grommen en grunten naar elkaar en het klinkt voortdurend alsof er iemand op een didgeridoo speelt. Ineens staat de hele bups op en rent naar het water, plons, plons en iedereen is weg. Je ziet af en toe wat oortjes en oogjes boven water komen en dan ineens een hele kop die waterspuit en geluid maakt. Een wat ouder nijlpaard hangt steeds voor onze kampeerplek in het water en kijkt naar ons. Ze zullen niet het water uitkomen terwijl wij hier zitten, vannacht misschien, hopen we.

Een kampeerplek is overigens een mooi gelegen in dit park. Ze liggen allemaal aan de rivier en zijn ruim opgezet met een plek waar je een vuurtje mag maken en een kraan met water. Niet altijd drinkbaar water maar wel goed genoeg om je handen mee te wassen. Deze keer staat er zelfs een gazebo op. Een huisje met een rieten dak en een cementen tafel waar je in de schaduw kunt zitten of droog blijft als het regent.

Het sanitair heeft een zonnepaneel dus er is warm water zolang het licht is.

De Zimbabwanen die we tot nu toe ontmoet hebben zijn ontzettend aardig en behulpzaam.

Morgen rijden we naar een stad, Bulawayo.

Gisteravond wel veel nijlpaarden gehoord maar er is er geen een aan land gekomen. Vanochtend toen ik uit mijn tent raampje keer zag ik nog wel een krokodil langs zwemmen. Gelukkig zwom hij door, ik ben liever geen kroko ontbijtje.

Nu zitten we even bij de receptie te mailen en daarna door naar de stad.

Tochtje van 5 a 6 uur over gravel.