Vanochtend om 07.00 uur de wekker.

We willen om 09.00 uur vertrekken, zodra ik de was binnen heb. Eerst een heerlijk warme douche en daarna een ontbijtje.

Ik werk de verhalen bij zodat ik ze kan posten.

We gaan vandaag de grens over naar Zambia. Grensovergang kan stressvol zijn, we hebben geprobeerd ons in te lezen en info in te winnen maar… dit is Afrika. Alle info kan weer veranderd zijn en dus moet je weer improviseren.

De zon schijnt, alles is klaar en wachten op de was. Rond 09.30 uur ga ik eens informeren bij de receptie.

Nee, de was is er niet, wat was ook alweer de naam??? Ik voel de bui al hangen en inderdaad de was is niet geleverd.

“ Hoe laat willen jullie vertrekken?” “ Nu”

Paniek bij de receptie. Er wordt gebeld met verschillende mensen en ik merk dat er wat spanning is. Ik hoor tijdens het telefoongesprek in een voor mij onbekende taal wel steeds “Heskes” en “laundry” en “service”

Voorzichtig vraag ik: “ Is de was weg?” er wordt wat gelachen en dan wordt er nog een keer gebeld.

“No problem, we can fin dit, it’s not lost but we don’t know where it is” Echt het antwoord dat je wilt als je moet vertrekken en Bert’s lange broek erbij zit.

Ik zeg; ”I want my laundry, if it’s not clean, that’s ok. Just bring it here as soon as possible so we can leave”

Zenuwachtig gelach. Ik vertel ze dat ik op de camping wacht en zo snel mogelijk mijn was wil.

Na 15 minuten maar weer eens terug. “Yes, yes, we know where it is, it will beh ere in 15 minutes” We kijken elkaar aan en zeggen: “Ok, dat wordt wel 30 minuten”

Na 15 minuten is de was er, Bert neemt alles in ontvangst en er wordt hem aangeboden dat we niet hoeven te betalen want de was is niet helemaal droog en niet gestreken.

Bert zegt dat het goed is zo, zij weten niet dat ik in Nederland ook nooit strijk.

Ik check de was en ontdek dat we een onderbroek van Bert missen. De wasman is zeer ongelukkig als ik hem dat vertel, weer biedt hij aan dat ik mijn geld terug kan krijgen.

Ik bedenk me dat als ik het geld terug wil, hij er niks aan verdiend en dat wil ik niet.

Ik zeg dat het goed is zo, hij is verbaasd maar wel heel blij. Zijn dank is groot en oneindig.

De goede daad voelt goed. Hij is blij met mijn antwoord en ik zou niet blijer zijn als ik wel mijn geld terug had gekregen.

We vertrekken op weg naar de grens. De grens bereiken we na 10 minuten. Zimbabwe uit is geen probleem. We moeten alle gestempeld papiertjes van de vorige keer inleveren en dat was het.

In de auto op weg naar de grens met Zambia, zo’n 3 minuten verderop over een brug.

Op de brug mag je niet stoppen maar je mag wel over de brug lopen en ondertussen de auto fotograferen.

De brug is vlakbij de Victoria Falls dus de nevel van de waterval zie je.

Bert rijdt stapvoets de brug op en ik ren met de camera vooruit om foto’s te maken.

Het is prachtig om de auto met de nevel te zien, ik probeer zoveel mogelijk foto’s te maken en ondertussen de Japanners die er lopen er niet op te krijgen.

Hierdoor stagneert het af te toe en moet Bert bijna stil staan.

Ik stap net voor het einde van de brug weer in de auto.

Aan het einde worden we tot halt geroepen. Een mijnheer met een geweer kijkt echt niet blij. Je mag niet stoppen en langzaam rijden en Bert heeft beiden gedaan.

Ik lach vriendelijk en schuldbewust en zeg dat het allemaal mijn schuld is, ik was zo onder de indruk van de mooie beelden dat ik steeds meer foto’s heb gemaakt en alle voorschriften vergeten ben. Honderd excuses, het zal nooit meer gebeuren.

Met een barse stem zegt de mijnheer dat het echt niet mag,maar dat we door mogen rijden.

Ik verzeker hem dat ik het nooit meer zal doen en we rijden door.

Toch geen fijn gevoel als iemand met een geweer zo tegen je praat.

Bij de Zambiaanse grens moeten we in Dollars betalen maar ook in Kwatcha. Het lokale Zambiaanse betaalmiddel.

Het verkrijgen van Kwatcha is niet makkelijk. Je kunt ze pas krijgen als je in Zambia bent, dit betekend dat we de aan de grens moeten wisselen.

Dat is spannend en zeer stressvol. Wie vertrouw je en waar moet je allemaal aan denken. Volgens de fora is vooral de koers onderhandelingsgevoelig. De koers hebben we van tevoren uitgezocht in Euro’s en Dollars, dat kan niet fout gaan.

Het kan fout gaan omdat ze briefjes dubbelvouwen en 20 kwatcha tellen voor 200 kwatcha.

Afijn, teveel factoren die ervoor zorgen dat we niet zomaar dit gaan doen.

Het visum gaat goed, dat moet in Dollars. We vragen de vriendelijke dame achter het loket waar we kunnen wisselen. Zij zegt meteen dat ze ons wel wil helpen. We kunnen via het grenskantoor wel even naar de Zambia kant en daar zit een wisselkantoor.

Geweldig, we besluiten dat Bert en M dit gaan doen. Ze wachten in een gangetje en ze lopen met deze dame via officiële grens binnendoor naar het wisselkantoor, wisselen geld en komen weer terug.

De kwatcha zorgt ervoor dat we de auto’s in kunnen voeren en de milieubelasting kunnen betalen.

Stap 2 gedaan, zonder kleerscheuren en vrij snel.

De auto is verzekerd in Zuid-Afrika maar we moeten een Aansprakelijkheid verzekering afsluiten in Zambia. We informeren weer wat dat mag/moet kosten. De mijnheer bj de invoer zegt 168 kwatcha.

We gaan op zoek naar het kantoortje naar de verzekering. Het is een onooglijk hokje, naast de slagboom van de grens . We moeten weer van alles inleveren en na een paar minuten roept het mannetje: “ 360 kwatcha” we kijken verbaasd en zeggen dat we maar 1 maand nodig hebben en dat ons verteld is dat het 168 kwatcha is. Een gelaten blik en een pennenstreek en we betalen 168. Je moet dus op letten want voor je het weet betaal je het dubbele. Als laatste de lokale wegenbelasting. Hier wordt ook weer geprobeerd om het dubbele te vragen. 50 kwatcha. Als we aangeven dat ons verteld is het 40 moest zijn, betalen we ineens maar 25 kwatcha.

Even ter verduidelijking 168 kwacha is 15 euro, 360 kwacha is 30 euro.

We hebben alle stempels en alles gaat uiteraard weer met carbonpapier en mogen de grens over.

We zijn in Zambia. We rijden naar de camping en zoeken een plekje.

Het is een prachtige plek met weer gras. Geen warm water op de camping maar we mogen douchen in een hotelkamer.

Vandaag wordt ook de verhuurder een invertor geleverd. Ze sturen een medewerker vanuit Botswana naar de grens met Zambia en daar neemt een andere medewerker hem ontvangst.

Vervolgens wordt hij naar de camping gebracht. Wat een service, echt geweldig.

We maken gebruik van het internet op de camping en ik klooi een uurtje met foto’s om die erop te zetten.

De komende 10 dagen gaan we echt de bush in en hebben we geen winkels of internet.

De voorraad wordt ge-inspecteert en er wordt een menu gemaakt, tijd om boodschappen te gaan doen.

Een belangrijk deel van de boodschappen is ook bier en wijn. In de supermarkt vinden we van alles maar geen wijn.

Achter de supermarkt is een bottele shopje volgens de kassière. De bottele shop is een Gall en Gall.

Ik ga een kijkje nemen en besluit niet in mijn eentje te gaan. Het is een steegje zonder bestrating en een vriendelijke dame verteld mij dat de winkel met het grote hekwerk ervoor de bottle shop is.

We lopen er met zijn viertjes naar toe, en ik realiseer me dat het eigenlijk prima is. Niemand valt ons lastig of kijkt zelfs maar naar ons. We vinden de wijn die we zoeken, wat op zich al bijzonder is in dit onooglijke zaakje en gaan terug naar de auto.

Tijd voor een drankje in het sjiekste hotel van de omgeving. Uitzicht op de waterval en de zon gaat bijna onder.

Heerlijk, totale luxe. Het hotel is prachtig wit en de entree heeft mooie kroonluchters en Afrikaanse kunst. Het dak is van riet. We lopen de tuin in die grenst aan de Zambezi rivier en zien waar de waterval begint.

Wat een fantastische manier om de dag te eindigen.

Na dit heerlijk luxueuze moment terug naar de camping, waar inderdaad de invertor afgeleverd is.

De eigenaar maakt een geweldig vuur voor ons op de camping.

We eten en wassen af.

Morgen gaat de wekker om 06.00 uur.

Volgende stop is Kafue National Park. We kijken er naar uit.

De komende 10 dagen geen updates of contact met het thuisfront.

Helemaal los van media en alleen maar natuur en dieren. We hopen op mooie plekken en veel dieren.