Hoera, we slapen uit! De wekker gaat om 06.15 uur. Geen luipaard of olifant maar wel weer veel nijlpaarden in de rivier.

We hebben een lange dag te rijden, de wegen zijn niet allemaal goed dus we verwachten dat het wel eens zo’n 7 a 8 uur kan duren voor we er zijn.

De weg is weer echt Afrikaans! Er steekt van alles over en er loopt en fietst van alles langs.

De kinderen maar ook volwassenen zwaaien vaak en zijn enthousiast. Je kunt wel zien dat er veel armoede is. Kinderen met kapotte maar ook vieze kleding.

Er wappert wel veel was op de erfjes en iedereen lacht.

Hier is het net zoals in alle andere Afrikaanse landen. De vrouwen werken en de mannen zitten.

Het land wordt bewerkt door vrouwen, vaak zelfs met een kind op hun rug en dan met een pikhouweel het land ontginnen.

De mannen zitten langs de weg of op de erfjes. We hebben 1 man gezien die hout verkocht, zittend in een kruiwagen…. in de schaduw.

Je ziet ook vaak mannen lopen met een stuk gereedschap in de hand, Bert zegt dan; “Kijk daar loopt een man met gereedschap”

Ik roep dan meteen: “om naar zijn vrouw te brengen!!”

De vrouwen lopen ook met grote manden of zakken meel van 25 kilo op hun hoofd.

Ze staan te wassen in de rivier of lopen met kinderen rond.

Een paar dagen geleden reden we achter een koelwagen van een bierbrouwerij, ineens stopte hij bij een clubje mannen, dat daar zat te wachten met plastic jerrycans.

De wagen stopte en de mannen konden hun jerrycans vullen met bier.

Een soort van Heineken thuisbezorg service.

Ik zie dat in Nederland niet zo snel gebeuren.

Ieder dorpje heeft ook een school, dus elke paar kilometer zie je een schooltje staan.

Bij deze schooltjes zie je ook vaak een waterpomp, de watervoorziening is goed geregeld.

Onze eerste stop is Mongu, een grote stad in deze provincie. Bij binnenkomst twijfelen we daar nog aan maar al snel komen we bij een tankstation, dat nog diesel heeft. Betalen kan alleen met geld en niet met de kaart. De bank zit bij het winkelcentrum en daar is ook een internetcafé.

Hoera, kan ik even facetimen met Lisa en we kunnen wat verhalen op de weblog plaatsen.

De afgelopen dagen voelen als een film. Al die dieren in hun eigen omgeving en zo op hun gemak. Fantastisch, echt genoten. Het enthousiasme en de toewijding van de mensen van Musekese is ook ongelofelijk.

We doen wat boodschappen en duiken het internetcafé in. Noodzakelijke dingen worden gedaan en de tocht wordt vervolgd.

De weg is soms heel goed en soms echt vreselijk slecht, grote gaten of gewoon alleen rood zand.

We willen kamperen bij de Ngonye Falls, het zijn prachtige watervallen en net een nieuwe toeristen bestemming in Zambia.

De camping die we vinden wordt geleid door een lokale community, het geld dat we hier besteden gaat rechtstreeks naar de lokale mensen.

Het kampeerterreintje is klein en er zijn veel mensen. We worden verwezen naar een lege plek met een eigen wc en douche. Prima voor 1 nachtje. Geen uitzicht op de watervallen maar we horen ze wel.

De man die ons verwelkomd heeft vraagt of we willen douchen, dat willen we wel.

Hij maakt een vuurtje en zet er een grote pan met water op. Zodra het water kookt mengt hij het met koud water en vult de zinken emmer met dat water.

Shower is ready. Ik ga als eerste. Het is een heerlijke douche, een mooie rieten afscheiding en een prima werkend douchekop aan de zinken emmer.

De man blijft zitten en kookt nog meer water. We zeggen dat het goed is zo maar hij begrijpt ons niet.

“more shower, more water” OK! Hij heeft een taak en die gaat hij volbrengen.

Eigenlijk willen er maar 3 mensen douchen maar we laten hem 4 x de douche vullen want anders gaat hij niet weg.

Communicatie is echt niet mogelijk. Hij zegt op alles ‘Yes”.

Het laatste douche water gebruiken we straks wel voor de afwas.

Ondertussen is er een man met een mooi wit overhemd en een donkerblauwe broek aangekomen. Hij vraagt of we blijven kamperen en of we toer naar de waterval willen.

Je mag de watervallen niet onbegeleid bezoeken. Het is niet duidelijk aangegeven waar je moet lopen en ze zijn bang dat er iets met je gebeurt. Voor de begeleiding moet je betalen dus dat betekent extra inkomsten voor hun. Prima, we willen de watervallen zien dus daar betalen we dan wel voor.

We eten weer een heerlijke ossenhaas die gebakken is op het kampvuurtje.

Het vlees is hier belachelijk goedkoop maar ontzettend mooi.

’s Nachts geen nijlpaarden of luipaarden of olifanten maar alleen de watervallen op de achtergrond.

Ben benieuwd hoe ik straks in Nederland weer slaap, zal vast wennen zijn die stilte.