De dag begint rustig we hoeven vandaag maar weinig kilometers te rijden over een weg die redelijk goed zal zijn.

De drukte op de camping neemt af en wij ontbijten en gaan rond 10.00 uur rijden.

De weg is inderdaad niet slecht, sommige stukken zitten grote gaten en soms ligt er alleen gravel maar verder rijdt het goed door.

Er steken af en toe koeien of ezels over en we zien weinig mensen lopen.

Af en toe een fietser.

In Botswana hebben we ook nog geen politiecontrole gehad. In Zambia had je soms ineens een politiecontrole post. Er is meestal een slagboom bij. Je moet stoppen en wachten tot er iemand de slagboom omhoog doet.

Op dat soort momenten is het belangrijk dat je vooral niet laat zien dat je haast hebt of het onzin vind dat er zo’n controle is want dan laten ze je rustig een hele tijd staan.

De auto wordt stilgezet, je kijkt rustig en vooral vriendelijk om je heen en als je gespot hebt wie de slagboom moet openen dan knik je vriendelijk of zwaait.

De laatste controle was echt een staaltje van machtsvertoon. Er waren 2 hekken op de weg geplaatst en we stonden stil aan onze kant van de weg. Langzaam kwam er een jonge man aanlopen die onze blik ontwijkt en naar een andere man loopt. Samen lopen ze een stukje langs de slagbomen. We blijven rustig zitten en kijken naar de 2 mannen. Ineens draait de jonge man zich om en opent de slagboom aan de andere kant van de weg.

Hij maakt nog steeds geen oogcontact en ook ons vriendelijk zwaaien wordt genegeerd, hij draait zelfs zijn rug naar ons toe. We rijden rustig door de slagboom en moeten er hartelijk om lachen als we wegrijden.

Hopelijk hebben ze er een goed gevoel aan over gehouden dat ze ons hebben laten wachten.

Planet Baobab is een hele bekende kampeerplek in deze regio, er is ook niet veel keuze.

In Gweta ligt de Gweta lodge en verder is er in de wijde omtrek niets.

We gaan morgen naar Kubu Island, dat ligt tussen 2 meren in die momenteel drooggevallen zijn. Hierdoor ontstaan 2 zoutpannen waar overheen kunt rijden.

Er zijn geen wegwijzers of verkeersborden maar alleen een eindeloze witte vlakte.

We moeten op onze navigatie rijden met gps-coördinaten want anders komen we er niet aan. Gelukkig hebben wij er een, anders hadden we dit niet kunnen doen.

We zijn al om 11.00 uur bij Planet Baobab, en daar wacht ons een grote teleurstelling, de kampeerplekken zijn volgeboekt er zijn alleen nog hutjes te huur.

Ik vraag of de receptioniste naar Gweta Lodge wil bellen en die zijn ook volgeboekt dus geen kampeer opties. We proberen te onderhandelen over de prijs van de hutjes, de prijs is inculsief ontbijt. De receptioniste wil echt wel meedenken en geeft aan dat een hutje zonder ontbijt ook kan. We realiseren ons dat er geen andere optie is en nemen ieder een hutje.

De hutjes zijn prachtig. Het zijn traditioneel gebouwde ronde gebouwtjes met een rieten dak. Tegenvaller er staan 1 persoonsbedden in, tegen de wand zijn uit beton 2 bedden gemaakt en daar ligt een matras op en hangt een muskietennet omheen. Een deur achterin de kamer leidt naar een gangetje dat uitkomt bij een apart hutje waar een badkamer is.

Eigen toilet en douche. Het was niet helemaal de bedoeling maar het is wel lekker. Het enige nadeel is dat we alle spullen vanuit de auto naar het hutje moeten brengen. We lopen een aantal keren op een neer. ’s Avonds eten we een eigen gekookte maaltje op het terrasje voor ons huisje.

We slapen goed en kunnen uitgerust aan onze tocht over de zoutvlakte beginnen.